Veenhuizen
Al een aantal keer was ik er langs gereden, Veenhuizen. Het dorp ligt net in Drenthe en het leek er steeds zo mooi als ik erdoorheen reed! Op een vrije middag besloot ik er eens te gaan kijken en mijn verwachtingen kwamen helemaal uit đŸ™‚
“Wie in Veenhuizen in het noorden van Drenthe wil wandelen, kan kiezen uit vijf gemarkeerde wandelingen die daar zijn uitgezet. En die wandelroutes kan ik je van harte aanbevelen. Veenhuizen is een van de mooiste dorpen in Nederland en sinds 2021 zelfs Unesco Werelderfgoed. Meer dan honderd rijksmonumenten verwelkomen je en staan te trappelen om hun geschiedenis met je te delen. En wat voor een geschiedenis! Lees en wandel mee door en rondom het voormalige bajesdorp Veenhuizen.
De meeste van de voor Veenhuizen zo typerende gebouwen komen uit de tijd dat de Staat hier de gevangenis exploiteerde. Veenhuizen was een gesloten en in beginsel zelfvoorzienend oord. Alle medewerkers waren verplicht hier te wonen en wie uit dienst ging moest ook verhuizen. Op veel huizen prijken in hoofdletters de namen van huizen waaraan je de oorspronkelijke bewoners kunt aflezen. GEESTKRACHT voor het huis van de dominee. KENNIS IS MACHT voor de schoolmeester. CONTRÔLE voor de opzichter. BITTER EN ZOET voor de apotheker.
Er is nog veel bewaard gebleven in Veenhuizen, dat pas in 1981 openbaar toegankelijk werd. En dat maakt dat je bij iedere stap in dit dorp het gevoel hebt in de geschiedenis te zijn beland. Alsof je een enorme teletijdmachine bent ingewandeld. Een dorp dat eigenlijk niet mag missen bij een bezoek aan het noorden van Nederland.”
Ik pakte samen met onze hond Sjef de wandeling van de rode paaltjes; de ambachtsroute. Ik twijfelde enorm, want ze leken alle 5 zo interessant en mooi! (Des te meer reden om nog eens terug te gaan ;))
De wandeling was dus prachtig, langs mooie oude gebouwen, mooie verhalen die beschreven staan, maar ook een stuk natuur!
“Wil je vooral veel van de mooie oude gebouwen zien die Veenhuizen rijk is, dan is de Ambachtsroute de juiste keus. Je ziet dan niet alleen de werkplaatsen die nodig waren om Veenhuizen zelfvoorzienend te laten draaien. Je loopt ook langs vele andere dienstwoningen, de kerk en de directeurswoning.
Om te beginnen de oude elektriciteitscentrale van Veenhuizen: twee vrijwel identieke gebouwen tegen elkaar, waarin sinds 1912 energie werd opgewekt voor onder andere de houtzagerij. In 1918 werd er ook een zuiggasmotor en in 1933 een dieselmotor geplaatst om aan de vraag te kunnen voldoen. Met Museumweekend en Open Monumentendagen zijn de machines nog werkend te bewonderen”.
Meer ga ik niet vertellen, want de rest mag je zelf ontdekken. Veel plezier!
